Belize City
Onze laatste avond in Chetumal, Sander wordt een beetje gek van alle aandacht die ik krijg hier. Blond haar blijft kennelijk erg interessant. Toen de ober vroeg wat ik dan was van Sander heeft hij maar geantwoord, mi Novi (mijn verloofde). Leuk dat ik daar ook van op de hoogte was gesteld! Het aanzoek kwam nog, maar dat heb ik maar afgewezen. De volgende ochtend zouden w naar Guatemala vertrekken. Inderdaad zouden. De bus zou namelijk drie keer per dag gaan. Maar dat bleek maar een keer te zijn, om 6 uur in de ochtend, en die hadden we dus gemist. Op naar plan B. Dat werd dan maar alvast naar Belize reizen, om daavandaan de volgende ochtend te vertrekken naar Guatemala. Op de bus naar Belize moesten we twee uur wachten, maar ja het regende weer eens. En zo gingen we in ieder geval vast een stukje op weg. Twee uur later geen bus. Drie en een half uur later nog steeds geen bus. Wij weer aan zo' n mannetje van het busstation vragen. Hij was er min of meer zeker van dat de bus na anderhalf uur vertraging niet meer zou komen. *vandaag hoorden we van een amerikaan dat de busmaatschappij van Belize sinds twee weken failliet is en dat de chauffeurs op eigen iniatief rijden. Maar hopen dat er een bus komt dus. De volgende bus zou om half 12 gaan volgens het mannetje. Bij check op het bord bleek dit 11 uur te zijn. Inmiddels hadden we wel al zoveel uur op het busstation vertoefd dat alle mannetjes wisten dat we naar Belize wilden, en vroegen ze ons niets meer. Toen de bus kwam keken ze zelfs of we wel met deze bus mee gingen. Wij voor het eerst in een Chicken bus. Behalve niet zoveel beenruimte was dir eigenlijk best prima. Tot aan de grens geen problemen. Voor ons verder ook niet, maar een van de amerikaanse medereizigers had problemen met zijn paspoort. Erg lang wachten dus. In de bus zat verder een reisleidster uit Canada, van haar konden we de rough guide van middenamerika lenen, en zo leerden we alvast wat over Belize City. Vanaf de grens kregen we ook nog gezelschap van ongeveer 15 dozen tortillachips. Niet veel later kregen we er 10 surfers bij, met planken, het werd erg gezellig in de bus! Maaar goed wij konden zitten. Verder kwamen er nog locals bij.... dat werd staan vcor de locals. Net over de grens bij Belize zagen we gelijk het eerste ongeluk, een nieuwe jeep op zijn kop in de modder, t zag er niet best uit. Wonderlijk was ook dat de plaatselijke bevolking er in een grote kring omheen stond te kijken en niets deed. Het hulpje van de buschauffeur vertelde ons dat het op die plek altijd gebeurt, ze rijden daar te hard en drinken teveel. Oke, een goede indruk over de rijstijl van de bevolking van Belize! Belize Ciudad Wat een vieze stad!! Er schijnen hier ook mooie gebouwen te zijn, maar wij moesten ze zoeken! De hele stad ziet er shabby uit, de helft van de inwoners woont letterlijk op straat, en ze weten niet wat prullenpakken zijn, en waar je die voor zou kunnen gebruiken. Het meest voorkomende beroep is zwerver en als tweede komt taxi chaufeur. De busschaufeur zette iedereen af bij de watertaxi richting de mooie eilanden bij het koraal rif. Wij wilden naar het busstation(de eindstop) maar de bus was onder betaling voor de andere toeristen doorgereden. Dus de bus chaufeur verontschuldigde zich en vroeg waar we naartoe wilden, als grapje zei cath dat we naar guatemala wilden. Dus we werden naar de aansluiting richting grens gebracht, niet helemaal de bedoeling dus... We hadden ook nog niet betaald voor de reis want het mannetje wouden betalen bedankte hij ons en hoefden we maar 15 BeliceDollar (eigenlijk 160 pesos) te betalen. Na het vinden van een hotel met pier, gingen we de stad verkennen en een busticket richting flores boeken. Hierbij kregen we een ruzietje en catherine ging er meteen met ene George(bob marley in zijn betere jaren) vandoor!!! Uiteindelijk bracht deze ons na navraag bij een chinees restaurant waarbij we herineringen kregen aan sanders pollo... Niet gedaan dus! Blijkt dat dit een van de betere restaurants te zijn... Supermercado dan maar, avond eten met chemische yoghurt , roze melk en kellogsrepen. De pondjes vliegen eraf!
3 Comments:
Zo zie je nog eens wat en maak je nog eens wat mee! Vervelen doen jullie je niet ook al moet je vaak lang wachten, zo te lezen. Je moet er natuurlijk wel voor zorgen dat er niet al te veel pondjes vanaf vliegen. Al een regenjack aangeschaft Sander? Hoe staat het met de muggen? En met de Spaanse conversatie? Catherine, als het al te gortig wordt met de aandacht (of vind je die toch wel leuk) kun je altijd nog een pruik op zetten! Of een hoofddoek om!
Goede verdere reis, liefs,
Marian
Tja, de handleiding wereldreiziger wordt door jullie nu gepraktiseerd!
Gewoon doorgaan en vooral genieten!
Liefs,
Peter
Wanneer je reist op de manier zoals jullie doen met het locale vervoer en je rugzakje op, kom je de leukste dingen tegen. Je maakt echt contact met de bevolking en men gaat anders met jou om dan wanneer je met een luxe touringcar verzorgd en al door het land rijdt en vanachter het glas het land bekijkt.
Maar.... het is ook vaak heel vermoeiend en soms wens je dan dat er even iemand is die het allemaal weet en het eventjes makkelijk regelt voor je.
Peter ligt nog te slapen, Kas en Katinka zijn naar school en wij gaan zo aan onze trip in Nederland beginnen.
Ben nog nooit in Groningen geweest!
Genieten jullie maar lekker verder.
Groetjes, Tineke.
Een reactie posten
<< Home