El Volcan Activo Pacaya

Een van de rokende kraters!

Gisterenochtend om 5 uur opgestaan om met een minibusje door heel antigua en vervolgens naar de vulkaan Pacaya gereden te worden. We zaten met 14 mensen in het busje en reden voor ons gevoel heel ver om. Dit komt omdat je om een andere vulkaan, de Agua, heen moet. Aangekomen bij de vulkaan moet je nog 2 uur wandelen naar de top. Het eerste stuk door een bos en daarna door zanderige vulkaangrond, de top.

Bij het begin lopen er een aantal jongetjes rond met takken die tot wandelstok zijn gedoopt, hiervan hebben we er 1 gekocht (3Q). De klim was best zwaar want de vulkaan is aardig stijl. 2 oudere mensen gingen te paard het eerste stuk, dat leek ons wel een goed idee want anders hadden ze het laatste stuk nooit kunnen klimmen. Boven aangekomen bleek de vulkaan inderdaad erg actief! Elke 2 minuten gaf hij een harde knal en kon je stukjes lava zien vliegen. We waren van tevoren gewaarschuwd, als er lava uit zou komen, niet in paniek raken en niet gaan rennen. Maar ja, dan hoor je een knal, en springt er ineens vanalles uit de vulkaan. Wat vervolgens naar beneden komt zeilen als een regen. Je gaat dan toch vanzelf een beetje naar achteren. Maar na een paar regens wil je dan weer meer zien. De Pacaya heeft drie kraters vlak bij elkaar, waarvan er twee aan het spuwen waren toen wij boven stonden. We hadden geluk dat het helemaal helder was toen we boven stonden, en konden dus heel ver kijken. De Pacaya is de laagste vande 4 vulkanen in de buurt. Op de top waren we op 2500 meter. Toen we begonnen met de top te bekimmen werd het zwaarder, het is dan alleen maar los vulkanisch zand. Terug was dan weer veel makkelijker, je kon gewoon naar onder skieen. Enig verschil, gewoon op je schoenen. Catherine had het extra makkelijk op te grote schoenen van Sander.Nadeel, beneden, heel veel zand in je schoenen, en als je dan te grote schoenen aan hebt past er nog veel meer zand in!