2/01/2006

Coban

Terug in El Estor, na onze warme douche in de Agua Caliente, bleek er nog een minder prettig kantje aan te zitten. We waren weer eens geprikt door de muggen. Waarschijnlijk meteen nadat we uit het water waren, want we hadden ons toen we enigzins droog waren gelijk ingesmeerd met Deet. Dat moeten we dus meteen doen want elke seconde zonder blijkt er al een teveel. Wij ons geinstalleerd in onze kamer in El Estor. Bleek er een kakkerlak te zitten, en niet een kleintje, maar een hele grote. En er lag een dode kakkerlak. Even later lag die er niet meer, de ene kakkerlak had zijn vriendje meegenomen naar een hoekje, alwaar hij deze lekker op zat et eten, of zoiets.... Maar goed we bleek in de deurpost een heel nest aan kakkerlakken te hebben. Dat ontdekte we toen Sander teegn de deurpost schopte om er eentje dood te maken. Resultaat was dat er opeens 4 kakkerlakken door de kamer schoten in paniek. Toen hebben we onze klamboe nog maar eens extra goed ingestopt, en hoefden we niet meer te douchen. De volgende ochtend hing een van de kakkerlakken met zijn pootje vast aan onze klamboe. Gelukkig aan de buitenkant. Douchen gingen we toen niet meer. We zouden deze ochtend vertrekken naar Coban. De enige bus die je daarvoor kunt nemen vertrekt om 5 uur in de ochtend. Mis je die dan moet een dag wachten. Wij lieten ons dus om 4 uur wekken en stonden om tien voor5 bij de bushalte. Alwaar we geen bus zagen. Alleen een grote pick up. Deze pick up ging naar Coban, en we besloten dan ook maar met de pick up te gaan. We moesten toch na een uur overstappen was ons verteld. We vertrokken, althans dat dachten wij. We hadden eerst nog een paar obstakels. Na 10 meter rijden stapte onze chauffeur uit. Hij moest even helpen met de bus aan duwen. Waarna de bus inderdaad startte. Volgende obstakel was op de weg slapende paarden. Maar na toeteren gingen deze braaf aan de kant. Na 15 minuten waren we weer terug bij het begin punt. We hadden een rondje gereden om mensen op te pikken voordat we aan onze reis begonnen. We hadden dus ook een kwartier later kunnen vertrekken. Maar goed uiteindelijk gingen we dan toch. De rit duurde ook niet zoals gezegd 45 minuten maar anderhalf uur. En als je dan op een houten plankje zit en over een onverharde weg rijd is het niet echt bevorderlijk voor je zitvlak. Na anderhalf uur waren we dan bij de brug. Deze brug is zo sterk dat er geen verkeer meer over mag. Allen voetgangers en kruiwagens mogen nog over de brug i.v.m. instortingsgevaar..... Overstappen op de bus naar Coban. Een echte bus gelukkig.... Deze vertrok echter pas na een uur, wachten dus en er was niet echt wat te doen. Het vooruitzicht was nog 9 uur in de bus. Maar uiteindelijk gingen we. We hadden een plekje voorin uitgezocht met een beetje meer been ruimte. We zijn hier nog steeds relatief lang. Achteraf gezien konden we beter achterin gaan zitten, lekker rustig. Om een ons niet duidelijke reden wilden alle indianenvrouwtjes namelijk voorin zitten. Ook als er achterin nog genoeg plek was gingen ze liever met zijn 3en op een bankje zitten dan naar achter te lopen. Ze gingen dan ook regelmatig bijna bij Sander op schoot zitten, maar als deze dan niet opschoof gingen ze toch maar weer staan. Zo af en toe moesten ze ook van het hulpje van de buschauffeur doorlopen, en dan deden ze dat ook wel. Toen we het flink gehad hadden met zitten (na ongeveer 5 uur) kwamen een kapotte bus tegen. Dat betekende alle mensen van die bus bij ons erin, en al hun bagage bij ons op het dak. Toen kwamen we er niet meer onderuit en kregen wij ook een derde persoon op ons bankje. Gelukkig stonk deze maar een beetje, en had Catherine Sander als buffer. Dus het raam maar eens goed open. Dat ook weer vaak dicht moest vanwege al het stof. We hebben ons deze reis mateloos verbaasd over indianen. Maar dat was wel leuk. In Coban vonden we redelijk snel onderdak. We slapen nu in een Dormitory, maar die hebben we wel voor ons alleen. De prijs kwaliteit verhouding is nog niet zo goed geweest. We verblijven in een koloniaal landhuis dat ze net hebben opgeknapt (het is nog niet helmaal af). Dus vanochtend maar eens uitgebreid ontebeten, was erg goed. Na onze busreis waren we erg zwart, gelukkig hadden we een warme douche, en nu zijn we allebei zo op het randje van verkouden. Vandaag is het wel weer erg warm, maar in de nacht koelt het in de bergen ( we zitten op 1400 meter) erg af. De klamboe die we hebben is erg handig, en we hebben hem ook erg hard nodig, het enige wat een beetje lastig is, is dat ze hier nergens rekening hebben gehouden met een ophangpunt voor je klamboe. Improviseren dus. Vannacht moesten we zelfs een combi maken waarbij we twee stapelbedden tegen elkaar schoven en we de klamboe over de onderste bedden hebben gehangen.

3 Comments:

At 20:28, Anonymous Anoniem said...

hallo catherine en sander
hier een groet van oma diny die vol verbazing over jullie avonturen leest. verdere tekst volgt nog
oma diny

 
At 21:21, Anonymous Anoniem said...

He midden amerika trotters,
jullie kunnen eigenlijk alweer terug komen, al zoveel meegemaakt;
met string in het water,
kakkerlakken,
enge bruggetjes,
indiaantjes,
een uitstekend busnet!
tja het is wat als je west-europa gewend bent!
Al gearriveerd in Antigua?

Ciao Bart en Marieke.
Have fun,

 
At 23:52, Anonymous Anoniem said...

Hola (of bezigen ze een andere groet in de contreien waar jullie verkeren?)reizigers, dat ontbijtje ziet er goed uit. Valt alleen bijna van de tafel en Catherine ligt er zo lekker lachend bij.... fotootje op zijn kant gevallen; kniesoor die daar over zeurt maarre... kan de volgende foto rechtop net als die van flapoor?

liefs, Marian

 

Een reactie posten

<< Home