Panajachel

Gisteren was de dag voor de marktdag in Chichicastenango. Dit moest dan de dag zijn waarop je beste aankopen kunt doen. OP de marktdag zelf schijnene er zoveel mensen te komen, dat ze de prijzen enorm opdrijven. We gingen de markt maar eens goed bekijken. Eventueel wilden we wel maskers kopen, maar dat lieten we afhangen van de prijs en hoe ze er uit zagen. We waren nog maar een beetje rond aan het kijken toen een van de marktmannetjes ons uitgebreid ging uitleggen welke maskers waarvoor waren ne hoeveel ze kosten. Hij zei dat een masker 600 Q kostte. Dat vonden we erg veel. Hij had wel mooie maskers van papegaaien. Maar we waren nog van plan om naar de maskerwinkel te gaan. Dit bleek een goede zet. Het mannetje volgde ons ongeveer 100 meter waarbij hij elke meter een nieuw bod deed. Uiteindelijk hebben we 2 papegaaien maskers gekocht voor 150 Q. 75Q per stuk dus. We waren dus erg tevreden over de afdingprijs. Het moooie was wel dat toen we weer terug waren bij zijn kraampje, hij wel probeerde de prijs weer te verhogen. Hij had namelijk een papegaaien masker in zijn hand en een andere. Maar wij wilden 2 papegaaien maskers. Maar wij hielden voet bij stuk, en hij zag al snel in dat de deal anders niet door ging. Zo moet het dus..... Later toen we koffiedronken kwamen we 2 Engelsen tegen. Ze maakten een zelfde soort reis als wij, alleen waren ze pas 4 dagen onderweg. En ze maakten de reis in de andere richting. Ze waren zeker 40 jaar ouder dan wij en hadden wat meer geld te besteden. Ze namen overal een gids en prive vervoer. Maar hadden wel dezelfde interesse. Waar hun hun gids hebben hebben wij ons boek, en wij gaan met de bus i.p.v. prive. Maar wie weet wat wij over 40 jaar doen.... Verder bleek dat het bedelende vrouwtje in de rolstoel gewoon kon lopen, wat wij eigenlijk al vermoedde. Onze dag begon vandaag met vuurwerkknallen en getrommel onder begeleiding van een fluit. Helaas begon de dag al om 5 uur. Dat zij nou zo vroeg willen opstaan.... Op deze marktdag veranderen ze zo ongeveer het hele dorp in de markt. Alle winkeltjes bouwen ook en standje op straat, en ze komen echt van overal om hun waren te verkopen. Het viel ons op dat ze veel zorgvuldiger met hun waren omgaan dan in Nederland. We konden de markt mooi aanschouwen toen we op een balkonnetje zaten te ontbijten. Verder sjouwen ze hier echt enorme vrachten op hun rug, die ze dan met een band op hun hoofd in balans houden. Dan hebben ze al een enorm pakket dat aan alle kanten uitsteekt, en daar gaat dan rustig te tafel bovenop. En dan kunnen ze ook nog een stoel in hun hand meenemen. Wij zouden er gelijk nek en rugpijn van krijgen. Maar zij beginnen op 10 jarige leeftijd met tillen, en dan dan doen ze ook niet zielig over een wat groter pakketje. We gingen om 10 uur met de bus naar Panajachel, en we hadden geluk, we hadden de rechtstreekse bus te pakken. Na een mooi reisje richting het meer van Atitlan kwamen we aan en het viel gelijk op dat het weer 10 graden warmer is. We kunnen weer in de korte broek. Jippie, nog even zon meepikken. Het uitzicht is weer geweldig, we kijken over het meer uit op 2 van de drie vulkanen aan het meer. Helder water met grote rotspartijen en watervallen aan de zijkant. De watervallen moeten we wel een beetje zoeken, want het regent hier nu nauwelijks. Sinds Sander de paraplu vergat in de bus naar Tikal hebben we geen regem meer gehad, dus we kopen nog maar geen nieuwe, in de hoop dat het helpt.