San Antonio Papolo en Santa Catarina Papolo

We gingen vandaag een mooie wandeling maken die in ons Guatemala boek stond. Maar zo leerden we dan moet je wel goed lezen. We begonnen eerst met lopen, maar gezien de temperatuur besloten we met een pick up mee te gaan. Naar San Antonio. Want we dachten dat de wandeling daar begon. Dat bleek niet het geval. We moesten in San Andre zijn. Beter lezen dus. Maar in San Antonio was het ook leuk. Ze hangen hier grote lappen stof in de kerk, heel apart om te zien. Verder zouden ze hier ook Agua Caliente hebben. Dus daar gingen we naar op zoek. Wij hadden al onze zwemkleding aangetrokken. Volgens het meisje van het koffiehuisje moesten we een half uur lopen rechts het dorp uit. Er gaat maar een weg dus dat leek simpel. Vervolgens vroegen we het nog eens na aan een Indiaan. Volgens hem was het 500 meter lopen, en waren we op de goede weg. Na een kilometer kwamen een klein jongetje tegen en gingen het nog maar eens vragen. We waren er al voorbij volgens hem. Hij liep met ons mee terug en wees ons een klein zandpaadje, dat we wel gezien hadden, maar niet gedacht dat dat de weg was. Maar goed, wij naar beneden. Het was weer eens lastig op slippers (ik heb er nog steeds niet van geleerd). Het pad splitste weer. Wij naar onder richting meer. Toen we aan een bouwvakker vroegen of we goed gingen zei hij van niet, maar je kon wel verder naar beneden en dan kwam je er ook. Beneden aangekomen bleek dat we dan over rotsen moesten klauteren, dat zagen we toch niet helemaal zitten. Terug dus maar. Ging gelukkig wel beter. Wij dan maar het pad genomen dat meer rechtdoor ging. Na 3 km kwamen we bij 3 hutjes aan. Toen voelden we al nattigheid. De jongen die er woonden moest wel om ons lachen, maar liep met ons mee terug totdat we niet meer fout konden lopen. Ergens was een of ander zandpad dat de hoofdtoegang vormde tot de Agua Caliente. Het zag er wel veel gebruikt uit, maar meer door de locals. Het bleek nog een leuk klimpad met veel uitglijmogelijkheden. Uiteindelijk na wat halsbrekende toeren toch onder aangekomen. De agua Caliente bleek een rotsspleet te zijn die uitkwam in het meer. Maar het water dat uit de rotsspeelt kwam was inderdaad gloeiend heet. Zo heet dat het neit eens meer lekker was. Maar door samenvoeging met koud water uit het meer was het in het midden lekker. De rotsspleet was erg smal en het water 20 cm hoog. Dus we konden even pootje baden. Daarna onze klim terug. Ging wel goed, maar de zon brandde. In de volgende rotsspleet deed een Indiaan de was. Terug gelopen naar San Antonio en nog verder naar Santa Catarina Papolo. Dit was 3km, maar dat bleken alleen de gemeente grenzen te zijn. Het was toch wel 5km, en dat midden op de dag viel wel tegen. Het was weer 35 graden plus weer..... Vanuit Santa Catarina Papolo gingen we na een kort bezoek dan ook maar terug met de pick up. De brug bij Panajachel is na de tropische strom hier ingestort, dat betekent dat je nu met de pick up door de rivierbedding rijd, want een nieuwe brug is er nog niet. En dat gaat ook nog wel even duren, want aanstalten hebben ze nog niet gemaakt. Nu is het geen regenseizoen, maar we zijn benieuwd naar hoe ze dat straks gaan doen... S avonds nog een tasje gekocht op de markt hier, en maar weer eens afgedongen, we beginenn er wel aan te wennen nu. Van Q60 naar Q 30.